Istotną sprawą dla osób szczególnie zwracających uwagę na lekką dietę, jest gęstość kaloryczna, czyli ilość kalorii w danej objętości pokarmu. Choć wydaje się, że powinny patrzeć na to osoby pragnące zrzucić zbędne kilogramy, to jest to również ważna informacja np. dla chorujących na cukrzycę. Odpowiednio skomponowany jadłospis, uwzględniający te informacje, to dobry pomysł na pozbycie się nadmiernej wagi.
Czym jest niska gęstość kaloryczna?
Podstawową kwestią jest informacja, czym jest gęstość kaloryczna. Najprościej mówiąc, to zawartość kalorii w danym pokarmie, co można zaobserwować choćby na etykietach produktów spożywczych. Oznacza to, że dla osób na diecie odchudzającej najlepszym wyborem będzie takie jedzenie, które ma ten wskaźnik jak najniższy. Jeśli jest wysoki, oznacza, że ma wiele kalorii, co znacząco utrudnia zrzucenie wagi, ale jednocześnie żywność powinna mieć jak najwięcej witamin czy wartości odżywczych.
Jakie produkty charakteryzują się niską gęstością?
Żywność, która ma niską gęstość kaloryczną, zwykle posiada wiele wody oraz mało tłuszczy czy węglowodanów. Zaliczają się do tego warzywa oraz owoce, drób, nabiał, produkty z pełnego ziarna. Licząc, jaki wskaźnik ma dana żywność, należy spojrzeć na tabelę kalorii i zobaczyć ile ich jest w 100 g.
Jak komponować dietę z posiłkami o dużej objętości a niskiej kaloryczności?
Jadłospis na diecie odchudzającej powinien być ułożony tak, aby dana osoba jadła odpowiednio dużo, ale jednocześnie nie przyjmowała nadmiernie kalorii. Co oznacza, że trzeba stawiać na jedzenie o małej gęstości kalorycznej. Objętość jest istotna, ponieważ nie można doprowadzić do ciągłego głodu, który wpływa na funkcjonowanie organizmu oraz nastrój.
Podstawą powinny być warzywa. Sposobem na komponowanie posiłków jest podzielenie talerza w wyobraźni na trzy części. Jedna z nich – aż połowa, powinna być wypełniona właśnie jarzynami. Druga połowa musi być podzielona jeszcze na pół, gdzie jedna z nich to część na białko, a druga na węglowodany. Oczywiście należy unikać nadmiernie tłustych oraz przetworzonych produktów, choć całkowite wyeliminowanie zdrowych olejów też jest nie wskazane, dlatego warto np. sałatę polać odrobiną oliwy z oliwek. Białko to drób, ryby czy rośliny strączkowe. Węglowodany to kasze, makarony, ryże lub ziemniaki, ale gotowane, na parze lub pieczone bez niczego.
Elementem dobrze skomponowanego menu są porcje, ale też częstotliwość jedzenia. Regularne posiłki są ważne, aby podtrzymać metabolizm i by organizm cały czas miał energię pracy. Wiele osób boi się, że mała „odskocznia” od rygorystycznych zasad zniweczy wszelkie wysiłki. Jeśli pojawi się ochota na pączka czy jakąś niezdrową przekąskę, warto włączyć ją w dzienny limit kalorii i zjeść. Istotne jest, aby nie stało się to regułą.
Przykładowe menu i korzyści zdrowotne wynikające ze stosowania diety o niskiej gęstości kalorycznej
Indywidualne menu zależy od ilości spalanych kalorii w ciągu dnia i intensywności wykonywanych czynności. Dlatego tak ważne jest układanie jadłospisu pod konkretny przypadek. Przykładem może być dieta 1500 kcal dziennie.
- Śniadanie: jogurt naturalny 150 g, łyżeczka miodu, 1 kiwi i 2 łyżki płatków owsianych.
- II śniadanie: 2 kromki pełnoziarniste z zielonym pesto i garścią kiełków.
- Obiad: dowolna ryba np. tilapia, pieczona z cytryną, solą, pieprzem i bazylią, podawana z kilkoma czarnymi oliwkami, posypana pistacjami i gotowanymi brokułami.
- Podwieczorek: pieczone jabłko z orzechami,
- Kolacja: sałatka z oliwek, pomidora, miksu sałat, szklanki ugotowanej fasoli i sera feta.
Sposoby na zmniejszenie żołądka
Obecnie walkę ze zbędnymi kilogramami podejmują osoby, które są chore na otyłość olbrzymią, zatem niekiedy dieta i sport mogą nie wystarczać. Takim pacjentom oferowane są możliwości operacyjne, aby zmniejszyć żołądek, a tym samym zminimalizować poczucie głodu i przyspieszyć uczucie sytości.
Jedną z metod jest endoskopowe zmniejszenie żołądka. Ten zabieg w znieczuleniu ogólnym polega na zmniejszeniu organu poprzez wprowadzenie do wnętrza endoskopu. Przez to, że jest mniej miejsca na pokarm, pacjent je niewiele i tym samym zmniejsza się jego masa ciała.